இராணுவத்தினரை மானபங்கப் படுத்துவதாகக் கூறி தமிழ்பெண்களை மானபங்கப்படுத்தும் வாணி ஞானகுமாரின் பகீர் வாக்குமூலம்.. (வாசகர் கருத்து)

தமிழ் பெண்கள் ஒருவேளை உணவுக்காகக் கூட தம்மை படையினருக்கு விற்க வேண்டிய நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டிருந்தனர் என ஆங்கில பத்திரிகை ஒன்றில் பணத்துக்காய் சோரம் போய் செவ்வி அளித்திருக்கிறாள் லண்டனில் வசிக்கும் வாணி ஞானகுமார் என்பவர். மதுரையை எரித்த கண்ணகி உதிர்த்த தமிழ் உலகத்தில் ஓடுகாலி வாணியும் உதிர்த்திருக்கிறாள். இவளை போன்றவர்களை தான் புலம்பெயர் புலிகள் சிலைகட்டி வணங்க வேண்டும். இப்படியொரு பத்தினி தெய்வத்தை தமிழ் உலகம் இதுவரை பார்த்திருக்காது. ‘பணத்துக்காய் தமிழ் பெண்களின் மானத்தை விலைபேசி வெள்ளைகாரர்களுக்கு விலைபோகும் மாதர்களும், தங்கள் பத்திரிகை பிரச்சாரத்துக்காய் தமிழ் பெண்களின் மானத்தை விபச்சாரமாக்கும் புலியூடகங்களும் தான் நம்மின தமிழ்பெண்களின் கற்பை விற்று பிழைப்பவர்கள்” என்பதை நாம் தெளிவாக முதலில் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

இதுவரை சிங்கள ஊடகங்களில் தமிழ் பெண்களை பற்றி அவதூறான செய்திகள் எதுவுமே வெளியிடப்படவில்லை என்பதை நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். அப்படி சிங்கள பத்திரிகையில் தமிழ்பெண்களை பற்றி அவதூறாக ஏதாவதொரு செய்தி வெளியாகுமானால் அந்த செய்திகளுக்கு மறுப்பு தெரிவித்து புலம்பெயர் புலியூடகங்கள் போர்கொடி தூக்குவார்கள் ஆனால் இதே செய்தி ஒரு ஆங்கில ஊடகத்தில் பிரசுரிக்கப்படுமானால் அதுவே உண்மையென தமிழ் ஊடகங்களே நிரூபிப்பதற்கு தயாராகி விடுகிறார்கள்.

வெளிநாட்டு கலாச்சாரத்தில் குடிகொண்ட ‘வானி ஞானகுமார்” என்ற பெண்மணி வன்னி முகாமில் படையினருடன் ஒருநேர சாப்பாட்டுக்காய் கள்ளத்தொடர்பு வைத்துக் கொண்டிருக்கலாம் என்பதற்காக வன்னிமுகாமில் உள்ள அத்தனை பெண்களும் ஒருநேர சாப்பாட்டுக்காய் தங்கள் கற்பை விலைபேசியிருக்க மாட்டார்கள். ஒரு நேர சாப்பாட்டுக்காய் தங்களை அர்பணிப்பதற்கு வன்னியில் வாழ்ந்த தமிழ்பெண்கள் ஒன்றும் வாணியை போல் ‘ஓடுகாலிகள்” அல்ல என்பதை நாம் தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.

இவள் ஒரு ஓடுகாலி என்பதை நாம் ஆதாரபூர்வமாக நிரூபிப்போம். இந்த வாணி ஞானகுமார் என்பவள் ஒரு ‘ஓடுகாலி” என்பதால்தான் இவளை இவளது தாய் தகப்பனும், இவளது புருசனும் இவளை விலக்கி வைத்திருந்தார்கள் என்பது இங்கு குறிப்பிடதக்கதாகும்! இவள் ஒரு ஓடுகாலி என்பதற்கு ஆதாரங்கள்.. வாணியின் குடும்பம் யாழ்ப்பாணத்திலிருந்து அகதிகளாக 1994 இல் பிரிட்டனுக்கு வந்தது. 2003 இல் அவர் திருமணம் செய்திருக்கிறார். ஆயினும் உறவில் குழப்பம் ஏற்பட்டது. அவர் 2008 பெப்ரவரியில் ஒருவருக்கும் கூறாமல் இலங்கைக்கு திரும்பிச் சென்றுள்ளார். முள்ளிவாய்க்காலில் அவர் இருந்ததாக குடும்பத்தினர் கூறியுள்ளனர். மே12இல் அவர் ஆஸ்பத்திரியொன்றில் தமிழ் தொலைக்காட்சி நிகழ்ச்சியொன்றில் பார்த்ததாக குடும்பத்தினர் கூறியுள்ளனர். அதன்பின் அவரைப்பற்றி தமக்கு எதுவும் தெரியாது எனவும் இவளது குடும்பத்தினர் தெரிவித்துள்ளனர். இந்த வாணி என்பவளின் லண்டனில் தகாத நடவடிக்கை காரணமாகவே இவளின் புருசனும் இவளின் தாய் தகப்பனும் இவளை ஒதுக்கி வைத்துள்ளனர் என்றே நாம் எண்ணுகிறோம்.

லண்டனில் இருந்த வாணி ஒருவருக்கும் தெரியாமல், சொல்லாமல் கொள்ளாமல் எப்படி வன்னிக்கு சென்றாள்? 2008 ஆண்டு பெப்ரவரியில்; கடுமையான போர்; நடைபெற்ற நேரம் யாருமே வன்னிக்கு போகமுடியாத நிலை காணப்பட்டது. அப்படியிருக்கும் நிலையில் வாணி குடும்பத்துக்கு தெரியாமல் கொழும்புக்கு போய் வன்னிக்கு போனது எப்படி? வாணி என்பவள் லண்டனில் புலிகளின் ஒரு ஏஐன்சி என்பது உறுதிபடுத்தப்பட்ட ஒன்றாகும். இவர் லண்டனில் இருந்து புலிகளுக்கு தேவையான மருந்துகளை கடத்தும் ஒரு நபர். முக்கியமாக புலிபெண்களுக்கு தேவையான மருந்துகளை லண்டனிலிருந்து வினியோகம் செய்யும் ஒரு பேர்வழி என்பதால் தான் புலிகள் 2008ஆம் ஆண்டு வாணியை வன்னிக்குள் உள்வாங்கியுள்ளார்கள்.

கடைசிகட்ட போரில் வன்னிக்குள் இருக்கும் போது 20.000 பேர் இறந்ததாக சொல்லும் வாணி தான் மட்டும் இறக்காமல் எப்படி தப்பினார்; என்பதை உலகுக்கு தெரியப்படுத்த வேண்டும். புலி முக்கிய தலைவர் முதல் புலிகளில் இருந்த சாதாரண உறுப்பினர்கள் வரை சிறிலங்கா இராணுவத்தினருக்கு பணத்தை கொடுத்து தப்பித்துள்ளார்கள். வாணி என்பவர் புலிகளின் ஏnஐன்சி என்று தெரிந்தும் இராணுவத்தினர் இவரை பாதுகாப்பாக முகாம்புகளில் வைத்திருந்து லண்டனுக்கு அனுப்பி வைத்திருந்தார்கள் என்றால் சிறிலங்கா இராணுவத்தினருடன் எல்லா வகையிலும்(?) நல்ல ஒத்துழைப்பு வழங்கியிருக்கிறாள் என்பது தான் அர்த்தம்.

(வாணி வன்னி முகாமில் இருக்கும் போது இராணுவத்தினர் பாலியல் வற்புறுத்தலுக்கு உற்படுத்தினார்களா? ஒருவர் தனக்கு நடந்த சம்பவங்களை வைத்து மற்றவர்களுக்கும் இப்படிதான் நடந்திருக்கும் எனக்கூறுவதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது. வாணியை இராணுவத்தினர் கற்பழித்தார்களா? பாலியல் வல்லுறவுக்கு உட்படுதினார்களா? கட்டாயமாக வாணியை இராணுவத்தினர் கற்பழித்திருக்க மாட்டார்கள் ஏன்எனில் இவரின் உருவ அழகு அப்படி.. அந்த ஆதங்கத்தில் தான் இவள் மற்றவர்கள் மேல் பழியை சுமத்துகிறாள்.)

வெளிநாடுகளிலில் வந்த பின்பும் ஒழுக்கமான பெண்கள் தமிழ் கலாச்சாரத்தை கடைப்பிடித்துக் கொண்டு ஒருவன் ஒருத்தி என்ற வகையில் இன்றும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும். வாணியை போன்று புருசனை விட்டுவிட்டு ஓடிய ஓடுகாலியை வைத்துக் கொண்டு நாம் ஒட்டுமொத்த தமிழ்பெண்களின் பண்பாட்டையும், அவர்களின் நடவடிக்கைகளையும் நாம் கணக்கிட முடியாது.


அமெரிக்காவில் கூட அங்கே ஜனாதிபதியாகும் தலைவர்கள் கூட தங்களின் குடும்ப கௌரவத்தை காப்பாற்றினால் தான் அந்த பதவிக்கு வரமுடியும் என்பதை நாம் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். லண்டன் கலாச்சாரத்தில் வாழ்ந்த வாணி ஒருநேர சாப்பாட்டுகாக இராணுவத்தினரிடம் தன்னை அர்பணித்திருக்க மாட்டாள். சும்மாவே போயிருப்பாள் என்பது தான் உண்மை. விடுதலைப் புலிகளைப் பற்றி எந்தவித அவதூறும் இவரால் முன்வைக்கப்படவில்லை என்பதிலிருந்து தெரிகின்றது இவள் ஒரு சாதாரண ஆளில்லை என்பது. விடுதலைப்புலிகள் கடைசிகட்ட போரில் தமிழ்பெண்களை தங்கள் செக்ஸ் தேவைகளுகளுக்கு பயன்படுத்தவில்லையா? அம்பேபுஸ்ச முகாம்பில் பிள்ளைதாச்சிகளாக இருக்கும் பெண்களை யார் கற்பழித்தது என்பதை வாணி என்ற ஓடுகாலி சொல்வாளா?

இவள் தமிழ் பெண்களை பற்றி கதைப்பதற்கு இவளுக்கு என்ன தகுதியிருக்கிறது? சொந்த புருசனாலும், சொந்த தாய், தகப்பனாலும் விலக்கி வைக்கப்பட்டவள் இவள். இவள் ஓருகாலமும் தமிழ் கலாச்சாரத்து உட்பட்ட, தமிழ்பெண்களின் பழக்க வழங்களுக்கு உட்பட்ட பெண்ணாக இருக்க மாட்டாள். இவளை போன்ற ஓடுகாலிகளை தமிழ் ஊடகங்கள் பேட்டி எடுத்தால் இவளின் வண்டவாளங்களை வெளிக்கொண்டு வரலாம். தமிழ் பெண்களை பற்றி ஆங்கில ஊடகத்துக்கு செவ்வி அளித்தவள் ஏன் தமிழ் ஊடகமொன்றுக்கு இதுவரை செவ்வி அளிக்கவில்லை? தமிழ் ஊடகங்கங்கள் பணத்தை கொடுக்க மாட்டார்கள் என்பதுதான் உண்மை.

தமிழ் பெண்கள் ஒரு நேர சாப்பாட்டுக்காக தங்களை இராணுவத்தினரிடம் அர்ப்பணித்தார்கள் என்பதை ஒருகாலமும் நம்ப முடியாது. வாணி போன்றவர்கள் தங்கள் பிழைப்புக்காக ஆங்கில ஊடகங்களுக்கு விலை போயுள்ளார்கள். தங்கள் பிழைப்புக்காக விலைபோன ஓடுகாலிகள் ஒட்டுமொத்த தமிழ் சமுதாயத்தையும் விலை பேசுகிறார்கள். இவர்களை நடுறோட்டில் வைத்து கல்லால் எறிந்து கொல்ல வேண்டும். இந்த வாணி என்பவள் பல இராணுவ அதிகாரிகளுடன் உடலுறவு கொண்டிருக்கிறாள் அதனால் தான் இவளை அவர்கள் விடுதலை செய்திருக்கிறார்கள் என நான் கூறுவதையும் மக்கள் நம்பத்தான் வேண்டும். உண்மையில் உயிர்களை காப்பதற்காக சேவை செய்த 5வைத்தியர்களையே சிறையில் அடைத்த இராணுவத்தினர் இந்த ஓடுகாலியை மட்டும் எப்படி விடுதலை செய்தார்கள்.?

இராணுவத்தினர் வன்னி முகாமில் உள்ள தமிழ்பெண்களை கற்பழித்திருக்க மாட்டர்கள் என நாம் சொல்ல வரவில்லை. ஆனால் இப்படிப்பட்ட நிலமைக்கு நமது வன்னிப் பெண்களை கொண்டு வந்தவர்கள் யார்? இப்படியான சந்தர்ப்பத்தை ஏற்படுத்தி கொடுத்தவர்கள் யார்;? யாழ்பாணத்தில், கொழும்பில் இருக்கும் உங்கள் சகோதர, சகோதரிகளை இராணுவத்தினர் கற்பழிக்கிறார்களா? சமாதான காலத்தில் நிறைய பேர் தங்கள் மனைவிகளுடன் நாட்டுக்கு போய் வந்தார்கள் அவர்களின் மனைவிமாரை இராணுவத்தினர் கற்பழித்தார்களா?

வாணி போன்ற ஓடுகாலிகளை இராணுவத்தினர் எதுவும் செய்திருப்பார்கள். ஆனால் நல்ல ஒழுக்கமுள்ள தமிழ்பெண் ஒருநேர சாப்பட்டுக்காய் தனது உடம்பை வித்திருக்க மாட்டாள். வாணி மாதிரி ஓடுகாலிகள் சிலர் வன்னி முகாம்பில் இருந்து கொண்டு இந்தமாதிரியான செயல்களை செய்திருக்கலாம். தலைவரின் மனைவியையும் சிறிலங்கா படையின் தலைவருக்கு முன்னால் கற்பழித்தவர்கள் என்பதை புலம்பெயர் போக்கிரி ஊடகங்கள் ஒத்துக்கொண்டால் வாணி என்ற ஓடுகாலி பெண்ணால் தமிழ் பெண்களின் மேல் சுமத்தப்பட்ட அபாண்டமான பழிகளை நாம் ஏற்கத்தயார்..!!!

இலண்டனிலிருந்து அதிரடி வாசகர் மோகன்.. (மின்னஞ்சல் மூலம்..)


நன்றி: தேசியம்

Refugees deny sexual abuse

VAVUNIYA: Tamil war refugees residing in camps in Vavuniya categorically denied that Sri Lankan troops guarding the camps had raped or indulged in any other form of sexual abuse as alleged by a former inmate in an interview to The Observer newspaper of London.


“It’s a mischivous rumour,” Rasendran from Ponneryn, who had been living in the Kadirgamar camp for months, told visiting journalists on Wednesday.


“The troops never did anything of that sort.They don’t even come into the camp,” said Nityanandan from Kilinochchi.


Sharma, the priest of the makeshift Shiva temple, and himself a refugee, said that there was no truth in the allegations.


“We face no problems with the army,” he said.


The UK national, who managed to leave the camp, told The Observer that she had seen soliders putting their arms on girls, and charged that soldiers gave females food only if they agreed to have sex with them.




EX-LTTE FEMALE CADRE HAVE NO PROBLEM


At a rehabilitation centre for young male and female LTTE cadre, the inmates said that the behaviour of troops was “exemplary”.


“They treat us with courtesy and understanding,” said Tharshini from Puthukudiyiruppu , who was being trained in tailoring.


“It was after seeing their behaviour that I revealed that I had been in the LTTE for a few months, a fact which I had concealed in the first instance out of fear of the consequences,” the 17 year old said.


“Till recently, the camps were so congested that a thing like rape or molestation could not have occured here. We were all here in the camp all the time, because till December 1, no one could go out of the camp,” pointed out the middle aged T.Sarawathy from Kilinochchi.


A Tamil employee of the postal department in the rehabilitation camp for LTTE cadre said that the kids (all between 12 and 18) felt pretty safe in the camp


“This is more like a hostel than a refugee camp or detention centre,” he said.


Asked if the London Observer story had any basis, the Competent Authority for the refugees in the Northern Province, Maj.Gen.Kamal Gunaratne, said that had only one term to describe such an allegation: “Bullshit!”


“There are far too many people in the camps for that kind of thing to happen. Besides, the army is a disciplined force,” he said.


He asked the visiting journalists to talk to the refugees and find out for themselves if these stories were true. True enough, officials allowed the scribes to go anywhere in the camps and talk to anyone without any armyman looking over.


CAMPS IMPROVE


Most of the inmates said that conditions had improved enormously since they arrived in April or May. The medical facilities are excellent with more than a hundred doctors on call


“Except for the shortage of toilets and cash, we are fine, and are being treated well,” said Loheshwaran, a herdsman from Pooneryn.


“Those who had relatives abroad got money through the banks in the camp, but those who did not have anyone, had to live only on the limited rations given by the government and the NGOs,” he said explaining the reasons for the cash shortage


From December 1, the inmates had been allowed to move out and work. Some of them did begin to earn to bring in some cash. But being basically farmers or fishermen ,the refugees could do little to earn money except as manual labourers.


This is why they are really looking forward to going back to their villages.


EAGER TO GET BACK TO VILLAGES


“I am part of the 1000 people leaving for Pooneryn today. I am happy to get back and start from livelihood which is animal husbandry. I am looking forward to selling milk in Jaffna across the lagoon,” Loheswaran said.


The LTTE cadre in the rahabilitation camp, are also looking forward to leaving the camp and joining their families.


“We have been told we’ll be let off in May,” said Suganthie from Trincomalee who got forcibly recruited to the LTTE when she was visiting a relative in Puthukudiyiruppu.


Suganthie, who was taking lessons in dress making and the use of computers, said she her ultimate aim was to become a computer engineer.


FORCIBLE RECRUITMENT ALIENATED PEOPLE


Most of the LTTE cadre looked very young, between 12 and 17. They were extremely small made for their age but were intelligent and spoke well. Almost all said that they were forcibly taken and given some military training, though only some had actually served on the front lines.


Asked what they thought of the LTTE and their leader Velupillai Prabhakaran, the female cadre were categorical in their disapproval of the organisation. They did not feel sad when the organisation folded up.


But the reaction among the male cadre was mixed. They would not say that the movement had no base. But all of them said that it should not have gone in for forcible military service.


“Forcible recruitment became unbearable during the last year of the war. That is when the LTTE began to lose popular support,” said a refugee who had earlier beein a government servant.




P.K.Balachandran

expressbuzz.com/